در جریان بچه دادن کندو که نوعی تکثیر کلنی است تقریباً نیمی از جمعیت کندو همراه ملکه خارج شده و برای یافتن لانه ای مناسب موقتاً در محلی مانن شاخه درختان ، تیر چراغ برق ، روی دیوار و غیره متمرکز می شوند . این نوع تکثیر کلنی های زنبورعسل جهت تضمین بقاء نسل آنها و همچنین جایگزینی کلنی های از بین رفته حائز اهمیت است .

در مناطق معتدل افزایش جمعیت کلنی از اوایل بهار به تدریج شروع شده و با پیشرفت زمان نسبت تخم گذاری ملکه بیشتر می شود به طوری که پس از مدتی فضای کافی برای تخمگذاری ملکه و گنجایش زنبورهای بالغ وجود نخواهد داشت . در این مدت زنبورهای نر بیشتری نیز پرورش داده شده و زنبورهای کارگر اقدام به ساختن سلول های ملکه در حاشیه شان ها می نمایند که متعاقباً توسط ملکه در آنها تخم گذاری خواهد شد .

لازم به تذکر است که علاوه بر کمبود فضای خالی برای رشد جمعیت ، بهم خوردن تعادل نسبت زنبورهای جوان به زنبورهای مسن و خصوصیات نژادی و مسن شدن ملکه نیز از عوامل تحریک کننده کلنی به بچه دادن می باشند .

پس از آنکه کلنی به تدریج برای تولید بچه کندو آماده شد میزان تخمگذاری ملکه کاهش یافته و بهمان نسبت غذای کمتری در اختیار وی قرار داده می شود و در نتیجه وزن ملکه کاهش یافته و آماده برای پرواز می گردد . ضمناً جمعیت کندو به حدی زیاد می شود که گاهی قسمتی از جمعیت در خارج از کندو آویزان می شود . چند روز قبل از خارج شدن بچه کندو ، زنب.ورهای کارگر پرستار مرتباً ملکه را تحریک به راه رفتن و حرکت کرده و گاهی رفتار خشنی با وی دارند . علاوه بر این چند روز قبل از جدا شدن بچه کندو از کندوی مادری تعدادی از زنبورها از کندو خارج شده و در جستجوی محل های مناسبی برای استقرار بچه کندو می پردازند و پس از مراجعت در داخل کندو برای مدت طولانی اقدام به رقص مخصوصی کرده و جهت و فاصله محل مورد نظر را به دیگران اطلاع می دهند .

زنبورهای بچه کندو قبل از اینکه کندوی مادری را ترک کنند ابتدا مقدار زیادی عسل خورده و سپس ملکه را وادار به خارج شدن از کند ومی کنند و همراه وی از کندو خارج می شوند . حدود نصف تا ۹۰ درصد زنبورهای کندوی مادری ممکن است همراه بچه کندو خارج شوند .

توده زنبورهائی که از کندو خارج شده اند پس از مدتی پرواز در هوا در محل مورد نظر که قبلاً شناسائی شده است مستقر شده و بصورت توده ای فشرده و محکم و آرام باقی می ماند . این توده از دو لایخه تشکیل شده است که لایه بیرونی به ضخامت بدن سه زنبور و کاملاً محکم و فشرده است ولی لایه درونی که زنبورهای آن زنجیر وار به هم متصل هستند استحکام کمتری دارد . ضمناً در سطح لایه بیرونی راه ورود مشخصی برای داخل توده وجود دارد . در این ترکیب توده ، اقدامات لازم جهت تأمین نیازهای کلنی پیش بینی شده است . بدین ترتیب که زنبورهای لایه خارجی توده معمولاً زنبورهای مسن تر می باشند که وظیفه محافظت زنبورهای تداخل توده را بعهده دارند و جای آنها مرتباً عوض می شود . زنبورهای درون توده اکثراً جوان بوده و کارهای داخل کلنی را عهده دار می باشند .

پس از مدتی که از استقرار کلنی در محل موقت گذشت ، تعدادی از زنبورها جهت یافتن محل مناسبی برای استقرار دائمی کلنی به جستجو می پردازند و پس از مراجعت در سطح توده اقدام به رقص های مخصوصی می کنند . بالاخره یکی از محل های یافته شده که از هر نظر برتری دارد انتخاب شده و توده بچه کندو به آن محل نقل مکان می کند .

در انتخاب محل جدید عوامل متعددی در نظر گرفته می شود ، از جمله محافظت در مقابل عوامل طبیعی خصوصاً باد ، دشمنان طبیعی ، نور آفتاب ، ارتفاع از سطح زمین ، نوع لانه که از جنس چوب باشد یا کیفیت دیگری داشته باشد و غیره

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: